Jedna z najnowszych metod stosowana w diagnostyce wypadania włosów.
Metoda ta pozwala na ocenę struktur znajdujących się na poziomie naskórka- ujść mieszków włosowych, ich otoczenia oraz samych włosów.
Stosujemy powiekszenia 20, 70 i 220 x.
W trichoskopii oceniamy między innymi:
- wzorzec naczyniowy skory- który może odpowiadać cechom stanu zapalnego,
- cechy okołomieszkowe- obrazuje stan ujść mieszków włosowych- np. kropki żółte- odpowiadające pustym mieszkom włosowym ( np. w łysieniu androgenowym)
- liczebność włosów meszkowych oraz włosów terminalnych,
- ilość włosów w jednostkach włosowych oraz ich gęstość.
Badanie jest szczegółnie przydatne w różnicowaniu łysienia bliznowaciejącego i niebliznowaciejącego ( liszaj płaski) , w diagnostyce łysienia androgenowego.
Jak wygląda badanie:
Do skory głowy w kilkunastu miejscach przykładany jest obiektyw dermatoskopu lub mikroskopu i oceniany jest uzyskany obraz. Jeżeli zmiany są niejednoznaczne, wykonujemy zdjęcia z 3 okolic- czołowa, potyliczna, skroniowa- i analizując obrazy komputerowe- uzyskujemy diagnozę (w badaniu – najsłabiej widoczne są włosy siwe - stąd zaleca się, by badanie wykonywać na świeżo farbowanych włosach - kilka dni po farbowaniu).
Po prawidłowym zdiagnozowaniu przyczyny wypadania włosów wprowadzamy odpowiednie leczenie.
Metody leczenia:
- preparaty do wcierania w skórę głowy
- doustne preparaty zmniejszające wrażliwość mieszka włosowego na androgeny ( głównie u mężczyzn)
- uzupełnianie brakujących mikroelementów i witamin
- mezoterapia skóry głowy